Hoeveel is mijn bedrijf waard?
De waarde van een onderneming is geen vaststaand gegeven. Een waardering van een bedrijf is onderhevig aan interne en externe omstandigheden, marktvoorwaarden, intrestevoluties en andere invloeden. De waarde van een onderneming komt tot stand als gevolg van een cijfermatige resultante van de waarderingsinzichten.
De prijs daarentegen komt tot stand na onderhandeling hierover tussen de aan- en verkopende partij. De waarde die elke partij voor zich heeft uitgemaakt dient hierbij louter als informatief element. De prijs die men voor een vennootschap wil betalen, kan ingegeven zijn door subjectieve elementen zoals het uitschakelen van een concurrent, het verwerven van marktaandeel, het contracteren van sleutelfiguren met een specifieke kennis, ed.
Een als negatief ervaren waardering betekent niet noodzakelijk dat de gewaardeerde onderneming niet zou kunnen overgedragen worden voor een hogere prijs.
Een onderneming waarderen is niet het willekeurig kiezen van een waarderingsformule en deze toepassen op de cijfers. De variabiliteit van te waarderen ‘voorwerpen’ en transacties hebben als gevolg gehad dat een ganse reeks van waarderingsmethodieken ontstond met elk hun eigen filosofie en onderbouw, om te komen tot een zo objectief mogelijke waardebepaling.
Geen enkele methode kan echter als de universele methode worden beschouwd. Het is immers complex, zo niet onmogelijk om de wijzigende realiteit van de onderneming in één enkele allesomvattende formule te vatten.
Certifin zal door middel van haar expertise en ervaring in samenspraak met de ondernemer bepalen welke methode het meest geschikt is om de economische realiteit van de onderneming te reflecteren in een correcte prijszetting.
De meest gangbare waarderingsmethodes kunnen ingedeeld worden in 3 grote groepen:
- De methode van de substantiële of intrinsieke waarde waarbij men het gecorrigeerd netto-actief van de onderneming op een gegeven ogenblik berekent.
- De methoden die gebaseerd zijn op de rendementswaarde. De waarde van de onderneming wordt bepaald in functie van wat het bedrijf in zijn geheel kan realiseren voor de aandeelhouders qua resultaten, kasstromen of qua dividenden.
- Gecombineerde methoden
De substantiële waarde of intrinsieke waarde van een onderneming is de weerspiegeling van een momentopname. Het is dus als het ware een inventaris van de activa en de passiva, en kan vergeleken worden met de balans. Het verschil ligt in het feit dat de waardering van de diverse balansposten niet wordt verricht volgens de boekhoudkundige waarderingsregels, maar met behulp van een aantal bedrijfseconomische criteria.
Volgens deze methode wordt getracht de waarde van de substantie van een onderneming te bepalen. Men probeert het eigen vermogen op een bepaald ogenblik te herberekenen in functie van mogelijke (latente) meer- en minderwaarden die in de balans schuilgaan. Op die manier wordt de “gecorrigeerde intrinsieke waarde” van de vennootschap bekomen.
Waar noodzakelijk worden bedrijfseconomische correcties aangebracht aan de verschillende balansposities. Men kan deze methode nog uitbreiden door het gecorrigeerde netto actief aan te vullen met een schatting van immateriële elementen, zoals merk, klanten, investeringen in onderzoek en ontwikkelingen (de zogenaamde “Goodwillmethode”).
Deze methode heeft als keerzijde dat er op geen enkel wijze rekening wordt gehouden met toekomstverwachtingen, noch met het rendement van de ingezette financiële middelen.
De rendementswaarde is ingegeven vanuit een inkomstenbenadering. De waarde van de onderneming wordt bepaald in functie van wat het bedrijf in zijn geheel kan realiseren voor de aandeelhouders qua resultaten, kasstromen of qua dividenden.
We onderscheiden enerzijds een aantal methoden die gebaseerd zijn op historische gegevens en anderzijds methoden gebaseerd op de toekomstverwachtingen. Om de toekomstige stroom van opbrengsten naar een referentiedatum terug te brengen wordt gewerkt met actualiseringformules. Naast de verwachte stromen, moeten ook twee basisparameters bepaald worden, te weten de actualisatieperiode en de actualisatievoet.
De actualisatieperiode betreft de termijn voor dewelke projecties voorzien zijn. De keuze van de actualisatieperiode situeert zich meestal op de middellange termijn en is mede afhankelijk van het type methode dat wordt toegepast.
De weerhouden actualisatievoet betreft de gewogen gemiddelde kapitaalkost of WACC (weighted average cost of capital), die bestaat uit drie componenten:
- de vergoeding voor een risicoloze belegging;
- een extra-vergoeding om het risico eigen aan de te waarderen onderneming te vergoeden. De risicopremie bestaat uit een onderneming specifieke risicofactor en een marktrisicopremie;
- de vergoeding van het vreemd vermogen.
Tenslotte is er het te actualiseren bedrag. Hiervoor komen in aanmerking:
- verwachtingen op het vlak van resultaat/winst;
- verwachte kasstromen (winst vermeerderd met niet-kaskosten, zoals afschrijvingen, waardeverminderingen en voorzieningen);
- verwachte vrije kasstromen (kasstromen waarbij rekening wordt gehouden met aflossingsverplichtingen en vervangingsinvesteringen).
